Tijdschrift Keramiek 2007. Vergroot artikel.

Tegeltjeswijsheid

Ons Oldenzaal 1 oktober 2006 bij de expositie Oud versus modern keramiek in het Palthehuis, Oldenzaal

Van het één komt het ander. Tegeltjeswijsheid van het zuiverste water. De keramiek tentoonstelling die deze zomer in het Palthehuis plaats vond bood een mooi voorbeeld van hoe dat in de praktijk kan gaan. De keramisten Margreet Hajee (Deventer) en Annet van der Kamp (Zwolle) besloten, toen zij in december het museum ter voorbereiding op de zomertentoonstelling bezochten, samen de uitdaging aan te gaan. Reageren op de collectie. Voor hen stond het al gauw vast dat het in en om de keuken zou moeten gebeuren. Zij bestormden de organisatoren met moeilijke vragen. Wat wisten ze bijvoorbeeld te vertellen over kaststellen? Over de tegeltableaus met de vogeltjes in de schouw en de Staffordshire hondjes op de keukentafel? Over het Wedgewood servies in de kast en de piepkleine chinese theekommetjes in de kleinere kastjes? Op zo'n moment ontstaat er een wisselwerking. Organisatoren putten in hun kennis en bedenken waar ze meer informatie zouden kunnen vinden. En beide kunstenaars gingen aan de slag.

Hoewel hun vrije werk behoordlijk verschilt, besloten zij zich voor deze gelegenheid op elkaars werkwijze, kleurgebruik en idioom te richten. Uitgaande van het kaststel en de symmetrie die daarmee gepaard gaat, maakte Annet voor de kast in de hal het middenstuk, bracht dat naar het atelier van Margreet, die twee zijstukken maakte, waarop Annet weer de hoekstukken voor haar rekening nam. Voor de kast in de keuken mocht Margreet met het middenstuk beginnen. 

Die opzet bleek zo goed te bevallen, dat ze van geen ophouden wisten. De kast in de keuken werd geheel gedomineerd door het thema hond. De Staffordshire hondjes uit het museum hebben heel wat op hun geweten! Er kwamen zelfs dienschalen met thema's als "de hond in de pot vinden" en "als twee honden vechten om een been". Ook ontstonden zomaar hondenkopjes: kopjes van heel fijn aardewerk die zowel hond als drinkkommetjes zijn. Met een lief snuitje en gespitste oren. Verfijnd en in zachte, sprookjesachtige kleuren: het handschrift van Annet.

Maar ook Margreets inbreng loog er niet om. Zij is meer het Pipi Langkous type, met vrolijke, gedurfde vormen en felle, levenslustige kleuren. Haar honden tronen hoog boven op de kast, lijken verwant aan Snoopy. Eigenwijs en stoer en daarmee ook wel weer vertederend. 

Wat voor het Palthehuis een mooie en verassende bijdrage aan de tentoonstelling was, krijgt een vervolg. Annet en Margreet hebben plannen op de ingeslagen weg verder te gaan. De hondjes, de vogels en de kasten uit het Palthehuis werken door in de ateliers van beide keramisten. Dus wie weet kunnen wij u volgend jaar wijzen op een vervolg elders in het land. Van het één komt het ander!